Η Φρίντα Λιάππα γεννήθηκε στη Μεσσήνη το 1948. Το 1965 εισήχθη στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου ξεκίνησε τις σπουδές της. Ως φοιτήτρια ανέπτυξε συνδικαλιστική δράση και συμμετείχε στη συντακτική επιτροπή του περιοδικού «Αργώ». Το 1967 ξεκίνησε την παράνομη αντιδικτατορική της δράση. Τον επόμενο χρόνο συνελήφθη και φυλακίστηκε και καταδικάστηκε σε έξι χρόνια φυλάκιση με αναστολή. Η καταδίκη της συνοδεύτηκε με διαγραφή από το Πανεπιστήμιο. Το 1972 δούλεψε σκριπτ (γραμματέας γυρίσματος) στην ταινία Το προξενιό της Άννας του Παντελή Βούλγαρη και γύρισε την πρώτη της ταινία μικρού μήκους, Μετά σαράντα μέρες. Την επόμενη χρονιά εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο όπου ξεκίνησε σπουδές στο London Film School. Παράλληλα, ταξίδεψε στο Παρίσι, στο Βερολίνο και στη Λισαβόνα, όπου έζησε από κοντά την επανάσταση «των Γαριφάλων». Το 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα όπου επανεγγράφηκε στο Πανεπιστήμιο. Για δύο χρόνια αποτέλεσε μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού «Σύγχρονος Κινηματογράφος». Το 1977 άρχισε να σκηνοθετεί για την τηλεοπτική σειρά «Παρασκήνιο». Ξεκίνησε να γράφει κινηματογραφική κριτική για τα περιοδικά «Αντί» και «Σύγχρονος Κινηματογράφος», μια συνεργασία της που κράτησε μέχρι το 1980. Το 1981 προβλήθηκε η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της, Οι δρόμοι της Αγάπης. Το 1982 σκηνοθέτησε δύο τηλεοπτικά κομμάτια για τον Κώστα Καρυωτάκη και τη Μαρία Πολυδούρη. Το 1985 εξέδωσε τη συλλογή διηγημάτων Μυστηριώδης ασθένεια. Το 1991 κυκλοφόρησε η τελευταία της ταινία Τα χρόνια της μεγάλης ζέστης. Τον Ιανουάριο του 1992 ξέσπασε σκάνδαλο καθώς ο σύμβουλος κινηματογραφίας του ΥΠΠΟ, Απόστολος Δοξιάδης, ζήτησε να εξαιρεθεί η ταινία από τα κρατικά βραβεία, καταγγέλλοντας ότι, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, κακοποιήθηκε ένα ανήλικο παιδί για τις ανάγκες μιας σκηνής. Η Λιάππα αντέκρουσε τις κατηγορίες έχοντας τη στήριξη της Μελίνας Μερκούρη, του Θόδωρου Αγγελόπουλου, του Ζιλ Ντασέν, του Θάνου Μικρούτσικου και του Νίκου Κούνδουρου ανάμεσα σε άλλους. Το 1993 το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθήνας την απάλλαξε από τις κατηγορίες. Τη συγγραφή του σεναρίου Τα όνειρα και η πραγματικότητα της Μαργαρίτας, που ξεκίνησε λίγο αργότερα, δεν την ολοκλήρωσε ποτέ, καθώς στις 28 Νοεμβρίου 1994 έφυγε από τη ζωή εξαιτίας του κακοήθους νεοπλάσματος στον εγκέφαλο με το οποίο είχε διαγνωστεί δύο χρόνια νωρίτερα.

ΜΑΡΚΕΤΑΚΗ ΤΩΝΙΑ

ΤΣΙΚΑΡΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ